Aktualności
Uroczysta Inauguracja Edycji 60 – 10.12.2019r.
Dzień Uroczystej Inauguracji zawsze jest okazją do miłych spotkań, ale i refleksji. Kiedy wręczane są decyzje o zakwalifikowaniu do zasadniczej części Indywidualnego Programu Zatrudnienia Socjalnego wszyscy czujemy, że coś się zmienia. Chyba przede wszystkim to poczucie, że dzieje się coś dobrego sprawia, iż tak wielu zaproszonych gości przybywa na nasze spotkania. Cieszymy się bardzo, że z tak licznym gronem możemy dzielić się tym, co jest dla nas ważne.
Osobnym rozdziałem tego dnia są przedstawienia artystyczne. Przygotowywane z wielką pieczołowitością wyrażają samych Uczestników i to co dla nich samych jest cenne, godne opowiedzenia. Edycja 60 wystąpiła w sztuce pt.: „Jak pies z kotem” i bynajmniej nie chodzi o odwieczny konflikt między zwierzętami, ale o relację między ludźmi, które oględnie mówiąc, nie wyglądają za dobrze. „To od nas zależny otwartość na drugiego człowieka, wrażliwość, poszukiwanie kontaktu, wspólne realizowanie celów czy rozwiązywanie problemów” - puentuje na zakończenie jeden z bohaterów.
Zapewne z drugim człowiekiem czyli wspólnie jest łatwiej uporać się z zagwozdkami, które pojawiają się w życiu każdego. Jedne bywają błahostkami inne wielkimi problemami, z którymi bardzo trudno sobie poradzić. Bo życie to nie raj ale... jednak jest czymś najwspanialszym co nam się przytrafiło. Żyjemy na huśtawce. Raz jest wspaniale i cudownie a raz strasznie i boleśnie. Nie sposób ocenić, która strona góruje. Najważniejsze to pamiętać, o tych cudownych, wspaniałych chwilach i to właśnie do nich wracają Uczestnicy edycji 59 w przedstawieniu pt.: „Huśtawki”. Jak napisał sam Jacek Kleyff – polski bard, poeta i kompozytor:
Pachnie tak mocno siano,
kwiaty się gną od motyli,
jeździ słońce po niebie,
światło ucieka, ślad myli,
miasteczko czeka na ciebie.Jeden jest rytm, jeden rytm,
ważny jest wydech i wdech.
Nasyć się równym oddechem,
nasyć się dzisiaj za trzech.
Raz tylko dany ci czas:
ani on twój ani czyj.
Z czasem się wszystko ustoi
Żyj na huśtawce, żyj.
Andrzejki w Centrum – 29.11.2019r.
29 listopada br. odbyły się w Centrum Andrzejki. Jak przystało na taką okoliczność, tego dnia nie było ,,typowych zajęć’’. Dzień wypełniliśmy energią, uśmiechem, odrobiną rywalizacji, kreatywnością, współpracą i zabawą, po prostu zabawą!:)) Wszytko to za sprawą - zarówno sprawdzonych już konkurencji – poznaj Andrzeja?, jaka to melodia?, skojarzenia, kalambury, familiada, karaoke, tańce w parach oraz tych które są jeszcze nowością i zaskoczeniem. Oczywiście był też akcent Andrzejkowy - buty oraz lanie wosku, dzięki której Uczestnicy próbowali dociec co się kryje w ich woskowym kształcie i co ich czeka w niedalekiej przyszłości?
Czyżby nowa miłość? Czyżby nowa praca? ;))
W przerwach między konkurencjami, coś na podniesienie energii. Ciasto przygotowane dzień wcześniej przez Uczestników 59 edycji oraz smakowite gołąbki z chrupiącą bułką.
Rywalizacja między edycjami zakończyła się dopiero przed godziną 13 i trwała do samego końca. Najmłodsza edycja sukcesywnie odrabiała stracone punkty, zaś edycja 59 (wraz z 4 osobami z edycji 58) zdobywała kolejne punkty i utrzymywała przewagę, która ostatecznie dała jej zwycięstwo! Bravo Wy!:))
W Andrzejki pożegnaliśmy jednego z naszych Uczestników. Pracę od 2 grudnia br. rozpoczął Pan Adam. Świetna robota Panie Adamie!:)) Zaledwie 4 miesiące Programu i umowa o pracę. Produkcja. Monter. Gratulacje i trzymamy kciuki!
Narodowe Święto Niepodległości w CIS.
Świętujemy 101 lat odzyskania przez Polskę niepodległości. Z tej okazji w naszym Centrum odbyły się lekcje historii przypominające najważniejsze fakty i postacie z okresu powstawania II Rzeczypospolitej. Zorganizowaliśmy również konkurs wiedzy o naszej Ojczyźnie.
Pytania dotyczyły wiedzy ogólnej o Polsce tj. znane Polki i Polacy, geografia, miasta w Polsce, ważne daty i wydarzenia oraz polskie tańce narodowe. Nieoczekiwanie najlepszą wiedzą o naszym kraju wykazał się najmłodszy uczestnik programu Centrum - Pan Tomasz z edycji 60. Tuż za zwycięzcą uplasowali się Pan Michał i Pan Marek. Pan Andrzej miał najlepszy wynik w edycji 58 a po piętach deptali mu Pan Arkadiusz i Pan Dariusz. Gratulujemy!:))
Po wielkich konkursowych emocjach nie mogło zabraknąć wspólnie odśpiewanego hymnu, rogala świętomarcińskiego oraz polskich pieśni patriotycznych chętnie śpiewanych przez uczestników.
Wszyscy czujemy wdzięczność i szacunek dla tych, którzy poświecili życie dla Wolnej, Niepodległej Polski, a później także w Jej obronie.
Chwała bohaterom!
Z wizytą w Szkole Fryzjerskiej i na Wieży Ciśnień.
05 listopada br. nie bacząc na jesienny deszcz i chłód 60 edycja udała się do Zasadniczej Szkoły Fryzjerskiej przy ul. Nakielskiej. Przed uczestnikami wspomnianej edycji ważny moment, bowiem od najbliższej środy ruszają na praktyki zawodowe, zatem odświeżona fryzura jest jak najbardziej na miejscu. I pomimo cyklicznie pojawiających się obaw o efekt końcowy, ostatecznie zdecydowana większość grupy zasiadła na fotelach fryzjerskich i oddała się w ręce przyszłych fryzjerek i fryzjerów. I choć tym razem nie było spektakularnych zmian na głowach uczestników, to nawet 2 - 3 centymetry robią różnicę i są naprawdę… dobrą zmianą.
Następnie udaliśmy się do Wieży Ciśnień na Wzgórzu Dąbrowskiego. Piękny obiekt muzealny z ekspozycją związaną z historią lokalnych wodociągów, ale również taras widokowy, z którego można obejrzeć miasto z niecodziennej perspektywy. My niestety z uwagi na deszcz nie mogliśmy w pełni cieszyć się widokami na panoramę miasta. Mimo to wielkie brawa dla tych, którzy dzielnie pokonali aż 174 schody i dotarli na sam szczyt 44 metrowej wieży.
Pamiętajmy o samotnych grobach…
29 października br. udaliśmy się (edycja 58 i 60) na bydgoski cmentarz przy ulicy Toruńskiej.
Sprzątaliśmy zapomniane, zaniedbane i opuszczone groby.
Pozostawiliśmy na nich zapalone znicze….
Pamiętajmy o samotnych grobach
Zarośnięte zaniedbane
Przez nikogo nie odwiedzane
Na cmentarzach stoją groby
Jak smutny czas żałobyBliscy ich nie odwiedzają
Są samotne i niechciane
Smutkiem swoim odpychają
Na zapomnienie skazaneSpójrz człowieku pomyśl chwilę
Zapal lampkę i modlitwę zmów
Bo potrzeba tak niewiele
By im świetność przywrócić znówO Tych grobach nie zapominajmy
Bo nie wiemy co nas czeka
Cząstkę serca im oddajmy
Bo nasz czas też uciekaChoć nasz czas jeszcze w oddali
To gdy chwila ta nadejdzie
Może ktoś nam też znicz zapali
A nie obojętnie przejdzieWojciech Ziółek
