A Ty gdzie stawiasz swoją drabinę?

Gdzie przystawiasz? Do jakiej ściany?

Jest więcej czasu. W Centrum od 21 października lockdown. Decyzją Wojewody Kujawsko – Pomorskiego nastąpiło zawieszenie realizacji Indywidualnego Programu Zatrudnienia Socjalnego w naszym CIS. Do odwieszenia.

Kiedy? Kiedy to nastąpi?... nie wiem. Pewnie… przed nami jeszcze narodowa kwarantanna... najwcześniej: po feriach zimowych?

Chciałbym żeby jak najszybciej! Tyle już czasu bez….

26 października miała rozpocząć program nowa edycja. Do dnia 20 października mieliśmy już 11 osób, chcieliśmy – do tej październikowej edycji programu – przyjąć 15, może 16 osób?

Planowaliśmy na koniec grudnia jeszcze, kolejną edycję.

W tym roku Program realizowały 94 osoby, w poprzednich średnio: około 125.

Mieliśmy tylko 3 nowe edycje, w poprzednich latach zwykle, zawsze pięć, po kilkanaście osób każda.

To Ważne. Mniej o 30 osób. Trzydzieści osób mniej otrzymało szansę… możliwość na... zmianę, na zdobycie poprzez program pracy zawodowej.

Źle mi z tym….

Wracając…

Jest więcej czasu...

Więcej czasu na... czytanie. Myślenie. Szukanie. Na inspirację. Rozmowę. Z poszczególnym pracownikami Centrum. Z całym zespołem CIS. O….a może coś jeszcze? Jak inaczej? Jak nasz program? Poszczególne zajęcia?...pomoc indywidualna? Wsparcie psychologiczne? Terapeutyczne?Najogólniej... jak jeszcze bardziej pracować, aby… jeszcze bardziej efektywnie starać się – poprzez nasz Podmiot i z Jego – co najważniejsze – możliwie aktywnym udziałem – ”przepracować” Uczestnika deficyty, traumy… nierzadko wyuczoną bezradność, brak wystarczających, oczekiwanych na otwartym rynku pracy kompetencji społecznych, ażeby...takie moje marzenie – chciałbym bardzo! ..następowała zmiana, rozwój naszego Podopiecznego i żeby – pewnie z naszą pomocą, wsparciem – stawał się SamoDzielny, ażeby... mówiąc prosto: był w stanie radzić sobie w życiu.

Ostatnio gdzieś... szukając, przeglądając, zaglądając to tu to tam, znalazłem wypowiedź Wojciecha Eichelbergera…."Najgorszą rzeczą, jaka może się nam przydarzyć, jest refleksja pod koniec życia, że przystawiliśmy drabinę do złej ściany. Kontakt ze sobą, przychylna postawa wobec siebie, czas na uświadomienie sobie swoich potrzeb, frustracji i radości są niezbędne, żeby w porę drabinę przestawić. Czasem w życiu trzeba to zrobić wiele razy, bo zmieniają się nasze potrzeby i priorytety."

Każdy ma drabinę. Każdy ma swoją drabinę. Każdy gdzieś ją przystawia. Ustawia. Przesuwa. Zmienia ścianę.

Myślę, że fajnie jest jak w miarę systematycznie sprawdzamy: gdzie stoi? Po co? Przy czym?... przy jakiej ścianie?

Czy stoi... tak jak lubimy? Czujemy? Chcemy? Pragniemy?... czy stoi stabilnie? Czy... chybocze się? Czy może już niestety... leży?

Każdy z nas zmienia się i... zmieniają się nasze potrzeby, priorytety... cele... plany. Marzenia.

Wielką sztuką jest zauważenie, że... mamy już Inaczej, że... nie wystarcza to, co... kiedyś, wczoraj, że... chcemy już... innej ściany.

Aby „ZMIENIĆ” konieczne jest wyjście z naszej „strefy komfortu”, która często jest... strefą już sporego dyskomfortu przykrytego tylko kocykiem przyzwyczajenia, wygody czy… bezpieczeństwa?

A pod kocykiem... trochę głębiej, jeszcze głębiej... lęk?

A Ty... gdzie postawisz/przystawisz/przestawisz swoją drabinę?

Jedną ze ścian, aby... Coś zmienić jest CIS. Ściana z napisem CIS. Można - przystawiając swoją drabinę o CIS - się oprzeć, poczuć... stabilność, można coś zmienić i... gdzieś wejść? Może..wyżej? Trochę wyżej?... wysoko? Bardzo wysoko, na miarę swoich możliwości?

I jeszcze jedno... też gdzieś to ostatnio znalazłem, przeczytałem... masz to, na co się odważysz.