Agnieszka Osiecka

Dobrze się pan czuje?
To świetnie,
Właśnie widzę - jasny wzrok, równy krok
Jak w marszu

A ja jestem, proszę pana, na zakręcie
Moje prawo to jest pańskie lewo
Pan widzi: krzesło, ławkę, stół,
A ja - rozdarte drzewo

Bo ja jestem, proszę pana, na zakręcie
Ode mnie widać niebo pokrzywione
Pan dzieli każdą zimę, każdy świt na pół
Pan kocha swoją żonę

Pora wracać, bo papieros zgaśnie
Niedługo, proszę pana, będzie rano
Żona czeka, pewnie wcale dziś nie zaśnie
A robotnicy wstaną

A ja jestem, proszę pana, na zakręcie
Migają światła rozmaitych możliwości
Pan mówi: basta, pauza, pat
I pan mi nie zazdrości

Lepiej chodźmy, bo papieros zgaśnie
Niedługo, pan to czuje, będzie rano
Ona czeka, wcale dziś nie zaśnie
A robotnicy wstaną

A ja jestem, proszę pana, na zakręcie
Choć gdybym chciała - bym się urządziła
Już widzę: pieska, bieska, stół
Wystarczy, żebym była miła

Pan był także, proszę pana, na zakręcie,
Dziś pan dostrzega, proszę pana, te realia
I pan haruje, proszę pana, jak ten wół
A moje życie się kolebie niby balia

Pora wracać, już śpiewają zięby
Niedługo, proszę pana, będzie rano
Iść do domu, przetrzeć oczy, umyć zęby
Nim robotnicy wstaną

Pamiętacie?
Krystyna Janda. Jej wykonanie. Był kiedyś...ja jeszcze pamiętam, piękny recital piosenek Agnieszki Osieckiej, chyba 3, 4 lata po Jej śmierci?, w Opolu, 97 rok, chyba jakoś tak... Zielono mi.
Agnieszka Osiecka. Wielka poetka. Tekściarka. Pamiętnikarka? Pisarka. Wielka Postać polskiej literatury, poezji.
Poetka, która...potrafiła, umiała oddać to, co...Najważniejsze. Relacje. Miłość. Tęsknotę. Marzenia. Rzeczywistość. Trudne chwilę...kryzys, odrzucenie?

A ja jestem, proszę pana, na zakręcie
Moje prawo to jest pańskie lewo
(...)

Bo ja jestem, proszę pana, na zakręcie
Ode mnie widać niebo pokrzywione
(...)

A ja jestem, proszę pana, na zakręcie
Migają światła rozmaitych możliwości
(...)

A ja jestem, proszę pana, na zakręcie
Choć gdybym chciała - bym się urządziła
(…)

Pan był także, proszę pana, na zakręcie,
Dziś pan dostrzega, proszę pana, te realia
I pan haruje, proszę pana, jak ten wół
A moje życie się kolebie niby balia

Każdy ma swój Zakręt. Każdy...miewa Kryzys. Trudny Czas. Każdy był...będzie?...kiedyś na Zakręcie.

Edycja „60” na ostatniej Inauguracji przygotowała przedstawienie artystyczne pt.: „Witajcie w naszej bajce”. Clou przedstawienia była piosenka Agnieszki Osieckiej „Na zakręcie”.
To nas zainspirowało do nowego konkursu w ramach cis.artystycznie.
Spójrz na plakat. Napisz. Piosenkę. Wiersz. Tekst.
Narysuj. Namaluj. Zrób collage? Podziel się sobą…
Spróbuj podzielić się... Twoim zakrętem.

I jeszcze jedno...chyba gdzieś zawsze…migają światła rozmaitych możliwości? :))