ul. Smoleńska 43, 85-871 Bydgoszcz, tel./fax 52 348 61 74
Andrzejki w Centrum to przede wszystkim dobra zabawa, gdzie magię i wróżby w dużej mierze zastąpiły konkursy i taniec. Kalambury, koło fortuny, rozpoznaj Andrzeja po zdjęciu, jaka to melodia czy anagramy to tylko cześć konkursów, które zawsze wywołują wiele emocji i przypływ pozytywnej energii. W zdobytych punktach pierwsze miejsce zajęła grupa „zielonych”, czyli najmłodsza edycja - „56”, ale i tak wygrali wszyscy, bo najważniejsza była dobra zabawa i uśmiech.
Od kilku lat w Centrum, w przedostatnim tygodniu listopada celebrujemy ŻYCZLIWOŚĆ. To wyjątkowy czas rozmów, poszukiwań i praktykowania...tak na co dzień... życzliwości.
Tegoroczny dzień obchodziliśmy pod hasłem ,,Życzliwość podaj dalej’’. Już samo hasło jest promocją życzliwości i zachęcaniem do czynienia tego co dobre na wielu płaszczyznach. Jest apelem do wzajemnego okazywania jej w przekonaniu, że powróci. Dzień życzliwości to manifest przeciwko niekiedy smutnej i szarej rzeczywistości.
Spotkanie sąsiada i zwyczajowe parę słów, poczęstowanie ,,krówką’’ w autobusie, otrzymanie od nastolatka kilku brakujących groszy przy kasie, dzień dobry przy windzie...drobnostki, nieprawdaż? To zaledwie kilka przykładów z naszego życia, ale jest to dowód na to, że życzliwość jest obecna w naszej codzienności i sprawia, że rzeczywistość jest bardziej kolorowa, a życie łatwiejsze i przyjemniejsze.
Korzystając z tej możliwości, że możemy sprawić by KOGOŚ życie było właśnie takie – bardziej kolorowe, w ramach naszych warsztatów Uczestnicy wykonali kartki do dzieci z Marzycielskiej Poczty. Każdy od serca i na miarę swoich możliwości.
Podczas Dnia Życzliwości zostaliśmy i my obdarowani – wspaniałe zakładki, kalendarzyki, plakaty, pocztówki z tegorocznym hasłem.
Serdecznie dziękujemy miastu Wrocław za te piękne gadżety.
Wracają do drobnostek, na koniec cytat Michała Anioła :
Drobnostek nie należy lekceważyć, bo są one podstawą doskonałości, a doskonałość nie jest drobnostką.
„Poetycki konkurs dla każdego” odbywa się w Centrum nie po raz pierwszy, jednak za każdym razem jest inny. Odważnie napisane wiersze przepełnione szczerością i autentycznością, to najcenniejsze elementy, jakie czytelnik chciałby odnaleźć w napisanym słowie. I tak się stało, ponieważ dla autorów tegorocznego konkursu „Daj mi słowo” znaczy „podziel się sobą bym odnalazł siebie”.
Z przeprowadzonych warsztatów poetyckich wprowadzających w tematykę konkursu jednoznacznie dało się wysnuć wniosek, że niezwykła moc i ożywcza siła wierszy uwidacznia się w momencie ich czytania, jak i pisania. Jedno i drugie może robić każdy, kto wkłada w to choć odrobinę Otwartości i Szczerości.
Dziękujemy i gratulujemy wszystkim autorom tegorocznego „Poetyckiego konkursu dla każdego – Daj mi słowo”.
Utkwił mi obraz dziecka,
kwiaty z pól, płacząca wierzba, strumyk,
zatrzymane w kadrze, na zawsze, na wieczność.
W krainie beztroski, wiecznej młodości.
Kręcę się i wiercę, nie mogę spać. Jest środek nocy, rano muszę wstać.
Otwieram okno i opieram się o biurko, spoglądam w dół i widzę podwórko.
Za nim są ulice Ugory i Nowa, oto mój krajobraz osiedla Szwederowo.
Nic się tutaj w sumie nie zmienia, więc potrzebuję jakiegoś natchnienia.
Nie oczekuję jakiś tam cudów, po prostu mam dosyć tych nudów.
Ze swym utrapieniem dłużej nie czekam, więc w niebo prędko wzrokiem uciekam,
gdzie lśnią gwiazdy na czystym niebie a z milionów wybieram jedną dla siebie
i w myślach wypowiadam pewne życzenie, licząc, że kiedyś spełni się marzenie.
Aby wyrwać się od zgiełku tych miast, w miejsce tak piękne jak wśród tych gwiazd.
Lecz jestem sobie zwykła Agnieszka, co nie wśród gwiazd, a w kamienicy mieszka.
Jasne światło księżyca, cień rzucają bloki. Powraca rzeczywistość, dzielnicy uroki.
Więc teraz idę już sobie spać, bo w miarę wypoczęta muszę wstać,
a wy ocierajcie oczy ze zdumienia jak piękne mam marzenia.
Kochałam go całym dniem, porankiem i nocą.
Dlaczego był innym człowiekiem?! Nie wiem.
Osaczona i zamknięta w jego świecie.
Tragedia stała się.
Nie ma już złego człowieka.
Jestem wolna.
Jestem bardzo szczęśliwy, że akurat dziś mogę się spotkać z moją ukochaną osobą sprzed lat,
żeby chociaż wypić z nią kawę i powspominać dawne czasy
i co u mnie, co u niej słychać aktualnie?
Te wspomnienia o naszej miłości odbieram jak by to było dziś właśnie.
I to jest dla mnie tak naprawdę najważniejszy dzień życia, czyli Dziś.
Dziś czuję też jakbym był na nowo zakochany i mam taką małą nadzieję, że
że może na nowo odrodzić się ta miłość?
Jeśli by tak się faktycznie stało to będę co roku ten dzień czyli Dziś
mile wspominał z moją ukochaną.
Niech żyje miłość Dziś
w tym dzisiejszym dniu!
Życie daje w kość czasami jest dobrze a czasami złość, że mamy wszystkiego dość.
Niektórzy myślą dlaczego spotkało właśnie ich.
Życie nie oszczędza nikogo i czasami ma się myśl, żeby skończyć z tym życiem
lub
lub postarać się go zmienić po prostu,
bo przecież warto żyć dla siebie i dla bliskich.
Każdy ma swoją drogę, swoje przeznaczenie.
Na niej mnie spotykają radości, blaski, smutki i cienie.
Żadna jednak droga nie jest trudna i daleka,
gdy na końcu tej drogi ktoś na ciebie czeka.
Byłam zmęczona położyłam się i pomyślałam o moim ojcu,
który był dobrym człowiekiem.
Nie umiałam tego dobrego docenić, ale
ale teraz wiem jak mi go brakuje.
Spotkamy się kiedyś w niebie to wtedy mu powiem,
że cały czas jego kochałam.
Bardzo za Tobą tęsknię tato!!